DIALEKT

NYNORSK

FORKLARING

LYD

J (side 1)

jabbn

jamn

slett; “dæ æ jabbnén som dræg”: det går best nå ein driv på jamt og trutt, har ”eit jabbnt
arbeidslag”

jabbnast

jamnast

oftast

jabbnbradda

jambradda

heilt full(t), sjå “braddfull”

jabbnæ v.,-a

jamne

slette til; ”dæ jabbnast ette kort”: det jamnar seg til etter kvart

jabbu

jaggu

understrekande tilleggsord, jf. «jaggu», «jaddi», «jassen», «jaddn», «jabbæ»,
jf. motsatsen «næiggu»

jafs m.

jafs

glefs; «i æin jafs»: på ein gong

jafsæ v.,-a

jafse

eta fort, mest ikkje tyggje; «jafsæ ræ i se»

jagar m.

jagar

1) stor aure, helst i gangstida, 2) den som jaga dreft eller bøling

jagarslee m.

jagarslede

spisslede med plass til to, brukt til travkøyring og elles når dei skulle fort fram

jagglæ v.,-a

jagle

vera ustø, svaie, sjangle; «sto jaggla høgt uppe»: stod og svaia høgt oppe, jf. «jigglén»

jaksle m.

jeksel

jalabær f.

jardabær

vill jordbær

jall m.

hjall

1) avsats i lendet, 2) ”soverom” med to senger oppe under taket
(av byfolk kalla «hems»), sjå «tarr» og «slind»

jamdøggn n.

jamdøger

døgn, ein dag og ei natt

jamgo

jamgod

like god

jamle

jamleg

jamt, ofte, regelmessig

jamsi(e)s

jamsides

ved sida av kvarandre

jamt

jamt

ofte, stadig

jamvæggs

jamveggs

der raustet tek til på eit timrabygg

jamvæl

jamvel

til og med, dessmeir

janglæ v.,-a

jangle

dingle; «janglént»: ustøtt, laust

janæ v.,-a

jane

jante, fare hit og dit Jf. «jæinæ»

jar m.

jar

jarekant, kanten av eit tøystykke

jareflått m.

jareflått

ujamn kant nedst på kjolen

jark m.

jark

hard kant, feil, arr

jartug

hjartug

uredd, modig

jask m.

jask

slurvut, upåliteleg person

jaskæ v.,-a

jaske

vera slurvut, upåliteleg

jasse m.

jase

hare

jattæ v.,-a

jatte

jatte; «jattæ mæ»: tala etter munnen

javlæ v.,-a

javle

1) gomle, 2) tyggje lenge utan (eller med dårlege) tenner. Jf. «joklæ»

je v., ga/govo

gje

gje; «je tøl»: gje tol, ha tolmod; «je se te tøls»: slå seg til ro med; «je se»: gje seg,
gje opp eller gje etter

jeft f.

gjevt

fôr-rasjon, den mengda mat kua trong; «ussæl jeft i år»: dårleg fôrår

jel n.

gjel

smal dal eller kløft

jelikera m.flt.

gjelikar

likemenn, vener, kameratar

jelænken m.bf.

gelenken

krumminga på innsida av fotbladet

jemæ(i)ndæle

gemeinsleg

(også sagt: «jemæinsle») liketil, grei og uvandeleg, kanskje føyeleg

jepu f.

gipe

glipe, smal opning, jf. «glesu»

jera ette

gjera etter

trolle fram att noko som er stole

jera åt

gjera åt

gjera folk friske att ved hjelp av trolldom og overtru

jerast på v.,
joldest

gjerast

gjera noko på spøk, berre for moro skuld; ”jera se te”: skapa seg, gjera seg til

jerslæmun f.

gjerslemun

1) «ytæ jerslæmun»: yte hjelp attende (hjelpe nokon som har hjelpt ein før), 2) noko som er ekstra, som er meir enn det som trengst (t.d. om eit unødvendig rikeleg emne)